Scenario: De windvanger
Men ziet een lange donkere gang, met aan het eind een groot licht raam. Deze ruimte zit op de vierde verdieping. Omdat het zo hoog zit, waait het erg hard, het raam aan het einde van de gang is namelijk open. Ik begon mijn onderzoek met woorden die in mij op kwamen op papier te schrijven. Op een gegeven moment hield ik mijn papiertje niet goed vast, en waaide hij weg. Hij vloog sierlijk door de hele ruimte, toen bedacht ik me dat ik iets met wind wilde gaan doen. Ik wilde een object door de ruimte laten zweven, wat sierlijk met de wind mee zou waaien.
Ik wil dat de mensen langs mijn object lopen en bewust worden van de wind. Ik wil ze de wind niet alleen laten voelen, maar ook laten zien. Ik wilde de wind vertalen naar een beeld. Hierdoor worden de mensen bewuster van wat de wind kan doen. Als je het in een beeld ziet, dan neem je het veel beter in je op dan dat je het alleen maar voelt.
Ik heb voor gekleurd crepe papier gekozen, ik vond dat een mooi contrast met de oude gang. Ik wilde de sombere gang tot leven wekken d.m.v. de wind die het gekleurde crepe papier in beweging brengt. Ook valt het licht mooi door het papier, omdat het erg dun is. Wind staat voor mij voor sierlijkheid en vrolijkheid. Wind brengt levenloze objecten tot ‘leven’.
Tiemersma, Douwe_’Organic time, A contribution to intercultural philosophy including African and Indian ideas’_in “Time and Temporality in Intercultural Perspective”_Douwe Tiemersma, Henk Oosterling (Eds.)_Amsterdam etc. 1996, 161_175.pdf
Mening:
Ik vond het onderwerp ‘tijd’ een erg interessant onderwerp. Ik heb een aantal dingen door het artikel geleerd. Je hebt rechtlijnige en cyclische tijd, en die verschillen enorm. Bij rechtlijnige tijd stel je een doel in de toekomst, en wil je daar zo snel mogelijk komen. De tijd verloopt rechtlijnig naar een doel, deze vorm van tijd zie je vooral bij Westerse culturen. De tijd wordt weergegeven d.m.v. een klok, en deze heerst over de mensen.
Cyclische tijd staat dichterbij de natuurlijke processen en leeft van dag en nacht, de seizoenen, geboorte en dood. Deze tijd zie je vaak bij niet Westerse culturen. Bij de overgang naar een nieuwe cyclus worden er feesten gevierd en rituelen uitgevoerd. Ook gebruiken deze culturen andere kalenders dan de Westerse culturen.
Aan het begin was het artikel moeilijk te begrijpen, en vond ik het een beetje ‘zweverig’. Maar hoe meer ik las, hoe interessanter ik het vond. Het is een artikel dat je aan het denken zet. Ik wist dat er verschillende tijden waren, maar ik dacht er nooit echt bewust over na, en door dit artikel doe ik dat nu wel.
Kunnen wij in organische tijd leven? Nee wij moeten in de westerse wereld striktere tijden hebben voor werk en school. Of kan het misschien wel? Is er een manier te bedenken waardoor het wel in onze westerse wereld kan? Het is fijn als je de tijd even kunt vergeten. Kan ik voorbeelden bedenken?
Sanne Velthuizen
ROV2
0877101
Intervisie
Intervisie is een georganiseerd gesprek tussen mensen die werkzaam of in opleiding zijn in hetzelfde vakgebied. Onderwerp van gesprek zijn de verrichte werkzaamheden en de daaraan gerelateerde problemen, oogmerk is dat de deskundigheid van de betrokkenen wordt vergroot en de kwaliteit van het werk verbetert. Anders dan bij supervisie is er geen hiërarchische situatie waarin iemand de leiding heeft.
In verschillende werksituaties zijn tradities ontstaan van intervisie, zoals in het welzijnswerk, het onderwijs, de gezondheidszorg en de advocatuur. Vaak bespreken de medewerkers zaken waar ze in hun werk tegenaan lopen met elkaar volgens een bepaalde protocol waarin vastgelegd is wat aan de orde komt en hoe de interactie plaatsvindt.
In het hoger onderwijs wordt intervisie ook als werkvorm gehanteerd. Studenten bespreken bijvoorbeeld stage-ervaringen in een intervisiegroep. De bedoeling is ook hier om van elkaar te leren over de inhoud van het vak of te gebruiken methode
Intervisie vindt tegenwoordig ook wel via moderne technieken plaats, bijvoorbeeld via het Internet of via een videoconferentie, waarbij deelnemers op verschillende plaatsen zijn.
Leerproces
Het is een ervaring - en ontwikkelingstraining die het zelfsturende, zelflerende en intuïtieve vermogen van de deelnemers aanzienlijk bevordert. Het intervisieproces verloopt resultaatgericht en er is ruimte voor de persoonlijke ontwikkeling. Iedere deelnemer doorloopt zijn / haar eigen leerproces en ontvangt hierover reflectie. Het persoonlijke leerproces wordt mede bepaald door zijn of haar werkervaring, de vertrouwdheid naar de ander en de bereidheid zichzelf kwetsbaar op te stellen. Daarnaast heeft iedere deelnemer voldoende ruimte voor zijn / haar persoonlijke leerstijl, er wordt namelijk rekening gehouden met de persoonlijke ontwikkeling van iedere deelnemer. Dit alles krijgt binnen het intervisieproces de juiste aandacht van de trainer.
Gelijkwaardigheid en veiligheid
De intervisie is op basis van gelijkwaardigheid. Het accent ligt op het eigen maken van de intervisiemethode(s) en het ontwikkelen van inzichtelijk en probleemoplossend vermogen van de deelnemers. Op collegiale basis sneller professioneel tot inzichten te komen, gericht op nieuwe perspectieven en gedragsverandering. Dit versterkt tevens het lerende vermogen van de organisatie.
Doelgroepen
• Medewerkers leren samenwerken aan het zelfde doel, men leert afspraken te maken over gedrag en verantwoordelijkheden.
• Medewerkers kunnen via intervisie, in vertrouwen en binnen een veilige sfeer, een probleem, veranderingvraag of belemmering uitwerken en hanteerbaar maken.
• Leidinggevenden kunnen (in vertrouwen en respect in teamverband) hun vaardigheden analyseren, de verhoudingen helder krijgen en zo nodig een verandering nastreven.
• Managers kunnen binnen intervisie de diversen mogelijkheden onderzoeken, waarop ze hun eigen communicatieve vaardigheden en eventuele coaching capaciteiten verder gaan verstevigen.
Intervisiemethodes:
• De Incidentmethode
• Denkvragen methode
• De 5 stappen methode
• Balint methode
• Feed Forward
• Socratische Intervisie
• Reflecting team - intervisiemodel
• De Hologram methode
• De Profiel beschrijving methode
• Roddelen methode
• Directe Intervisie
• De Ketting methode
• De Vissenkom methode
• De Alleen maar Advies methode
• Disney methode
- Welke zintuigen roepen voorwaarden op?
De zintuigen zien, horen en voelen worden geprikkeld in mijn ontwerp. Ik wilde de wind naar een beeld vertalen. Door naar de installatie te kijken zie je hoe de wind waait. Je hoort de slierten papier tegen de muur, en tegen elkaar kletteren. Ik had mijn installatie dwars door de gang gehangen, zodat je er langs en onderdoor moest lopen. Je voelt dan de slierten papier tegen je aan komen.
- Welke lichaamsdelen worden geprikkeld?
Je ogen worden geprikkeld. Mijn installatie bestaat uit felle kleuren, het valt erg op in de sobere gang. De slierten bewegen, en veranderen van richting. Je volgt onbewust met je ogen de bewegingen van het papier, en dus de wind. Ook worden je armen geprikkeld, of je rug. Het licht eraan hoe je langs mijn installatie loopt, of dat je er onderdoor loopt. En je oren worden geprikkeld. Je hoort hoe het papier tegen elkaar, en tegen de muren klettert. Door de sterkte van de wind, is het gehoor wisselend. De ene keer kletteren de slierten heel hard, de andere keer hoor je haast niks, omdat de slierten weinig bewegen.
- Wat doet organische tijd met het publiek?
De tijd heeft veel invloed op de installatie, en hoe de zintuigen geprikkeld worden. In de ochtend is het vaak nog windstil, en zal de installatie niet veel bewegen of geluid maken. In de middag waait het vaak harder, en zal de installatie meer bewegen en meer geluid maken. Ook hebben de seizoenen invloed op de installatie. Is het erg zonnig en lekker weer, zal de installatie weinig doen. Regent het, en is het stormachtig weer, dan zal de installatie veel bewegen en geluid maken.
- Welke meerwaarde heeft de context voor je ontwerp?
Mijn ruimte is een lange donkere gang. Het is erg sober, en mijn installatie is juist erg kleurrijk en vrolijk. Door deze tegenstellingen ontstaat er een mooi contrast. Tegelijkertijd verandert de ruimte van een sobere donkere ruimte, tot een vrolijke lichte ruimte. De sfeer is veel fijner en vrolijker.
- Hoe zorg je dat je context functioneert?
Mijn installatie is opvallend en roept vragen op bij mensen. Door het contrast van donker en licht, en sober en vrolijk word je nieuwsgierig. De installatie verleidt je om de ruimte in te gaan, en de ruimte te verkennen. De installatie hangt in het midden van de ruimte, dus als je de ruimte niet in gaat, kun je niet alles zien en ervaren. Je moet er wel naartoe lopen om alles mee te krijgen.
Tentoonstelling:
De tentoonstelling ging voornamelijk over Aldo van Eyck. Hij was een voorstander van het structuralisme en vond de menselijke maten erg belangrijk. Piet Blom kwam ik ook tegen bij de tentoonstelling, en toen dacht ik meteen aan de kubuswoningen. Ik vond de maquettes van Aldo van Eyck wel opvallend. Allemaal kubussen tegen elkaar aan, het gebouw werd opgedeeld in kleine eenheden.
Er was iets aparts aan de tentoonstelling blokken. Je zag 2 blokken en in het midden een soort hap, waar een blok weg was, dat blok zag je verderop staan. Ook kon je in alle lades kijken, daar lagen veel schetsen.
Ook heb ik met een man gepraat die vertelde dat op een tafel (waar we toen voor stonden) verschillende maquettes stonden, maar dat alle maquettes hetzelfde gebouw waren. Eerst dacht ik dat het allemaal verschillende gebouwen waren, maar als je goed keek, was het hetzelfde gebouw, maar was het gebouw in de loop der tijd vernieuwd. Ook vertelde hij dat het gebouw in Utrecht staat, dat vond ik erg interessant, en daar wil ik graag een keer gaan kijken.
Reconstructie tentoonstellingbezoek:
Inspiratie:
Ik vond zijn schetsen onwijs inspirerend. Ik ben zelf niet zo goed in perspectief tekenen, ik heb hier weinig les in gehad. Ik ben nu bezig om het mezelf te leren, aan de hand van filmpjes, tekeningen en boeken. In deze schetsen zie je veel verschillende soorten perspectieven, en veel technieken die ik moeilijk vind. Technieken zoals balken in het plafond tekenen, veel hoeken in een ruimte, ronde vormen etc. Door deze tekeningen goed te bestuderen en na te tekenen, kan ik nu beter in perspectief tekenen.
Scenario insallatie Emma
Wij willen de volgorde van zintuigen als je iets ervaart omdraaien. Normaal zie je eerst iets en dan heb je snel een oordeel over iets, en daarna voel je en hoor je pas. Wij willen nu dat je eerst voelt, en hoort, en daarna pas ziet. Wij willen bezoekers iets op een andere manier/ nieuwe manier laten ervaren. Hierdoor kunnen ze een andere mening krijgen, dan dat ze eerst hadden.
We verwerken de ervaringen van de sodafabriek in de maquette, zodat je op elke plek de fabriek kan ervaren. Alle zintuigelijke ervaringen die we kregen in de fabriek, hebben we getest en opgeschreven. Die zintuigelijke ervaringen hebben we omgezet in materialen en die hangen in onze maquette.
De opbouw van de verdiepingen in de fabriek hebben we ook in de maquette verwerkt, in de vorm van een helling. Ook de opbouw van de ervaringen die je in de fabriek beleefd, hebben we verwerkt in onze maquette. Op de eerste verdieping is het ruim, licht en voelt het redelijk veilig. Maar hoe hoger je komt, hoe smaller, donkerder en onveiliger het aanvoelt. In de maquette laten we dat zien aan de hand van materialen. In het begin hangen er lichte, fijne materialen, en je hebt ruimte waar je kunt staan. Maar hoe verder je de helling oploopt, hoe beklemmender en smaller het word. Ook liggen hier zwaardere en grovere materialen.
Deel 2
Groepje van Emma
Deelvragen m.b.t. concept
Waaruit bestaat de participatie(deelname)?
De bezoeker zal de hele Sodafabriek ervaren waarbij de eerste verdiepingen een blik geven op de huidige situatie met al de ‘losse’ elementen en zelfgestuurde routing. Na de fabriek op deze manier te hebben ervaren zal de bezoeker bij de derde verdieping gestuurd worden en zo een routing volgen langs de belangrijke elementen op de derde verdieping, hierdoor kan de ondernemer beter een focus leggen op de werkelijk belangrijke aspecten op de verdieping en daardoor een visie vormen.
Op welk moment, en voor hoe lang?
De bezoeker zal eerst de sodafabriek in zijn geheel ervaren en op de derde verdieping de ingreep ervaren. De duur van de routing is lastig in te schatten, we willen de ondernemer niet op tijd sturen maar zijn eigen ervaring geven en dat kan voor iedereen een andere duur hebben. We verwachten echter wel dat bij de 8 punten die wij belangrijk vinden in de verdieping de ondernemer een extra moment zal besteden aan het ‘focuspunt’, hierbij vertraagt de tijd voor een aantal seconden of minuten. Tussen de stoppunten in zal de desoriëntatie van de ruimte ook voor een wat vertraagde tijd zorgen in beweging in opzicht van ‘normale’ loop duur.
Wie zijn die derden(buitenstaanders)?
De derden kunnen zowel de ondernemers als de eigenaren van de Sodafabriek zijn. De installatie is volledig voorzien op het tegemoet komen van de ondernemer, dus vanuit de installatie gezien zou de eigenaar de derden zijn en dus meer op de achtergrond komen. Daar in tegen staat de ondernemer van de Sodafabriek ook weer in het beeld omdat zijn/haar wensen volledig tot stand komen in deze installatie, een betere kans geven op de toekomst van de fabriek onder anderen.
Wat zijn de voorwaarden voor het podium(installatie)?
Het moet vanzelfsprekend zijn wat de mensen moeten doen. Wij realiseren dit door een routing te creëren die de mensen vanzelf een richting op stuurt. Door brede en nauwe gangen sturen we ze naar een bepaalde richting, waar wij de nadruk op willen leggen. Door een lichtplan kunnen we ook bepaalde aspecten benadrukken. Ook moet de routing interessant blijven. Dit doen wij door ze steeds weer met andere dingen kennis te laten maken, we laten een grote diversiteit zien. We
hebben na gedacht over verschillende doelgroepen met verschillende eisen. Al deze eisen laten wij aan bod komen, zodat iedereen iets ziet wat hij of zij interessant vind. En de mensen moeten steeds weer geprikkeld worden en nieuwsgierig blijven. Dit realiseren wij door natuurlijk lichtinval van openingen of ramen, spots en andere lampen. Ook doen wij dit d.m.v. veel bochten in de routing, zodat ze niet zien waar de route verder naartoe gaat.
Wat zijn de voorwaarden voor de context (plaats en tijd)?
Het is belangrijk dat de mensen de routing volgen en zich bewust worden van de stoppunten die aangereikt worden, zo is er bij ieder stop punt een groter deel open gelaten zodat men zich daar goed kan bewegen en een langere duur kan nemen voor het focussen. De weersomstandigheden kunnen effect hebben op de situatie van de fabriek dus hebben wij dat aangepast met licht effecten, zo kunnen de tijdsperiodes geen invloed hebben en word de installatie op zijn beste kant getoond, ook zal het licht het makkelijker maken om de route te volgen aangezien de route op alle punten is verlicht. De context is ook erg belangrijk in ons concept, de context is waar het hele concept om draait, waar bevind het persoon zich, is dit iets wat ik zoek? Hoe kan ik erachter komen of dit iets voor mij is. Wij hebben dan ook als belangrijke zijn meegenomen dat de ondernemer niet opzoek is naar de Sodafabriek maar de Sodafabriek naar de ondernemer, of ook wel; de context zoekt een geschikt partner. En dus moet de context extra belicht en gefocust worden zodat de visie van de context ervoor zorgt dat het doel bereikt kan worden.
Hoe denk je een en ander te realiseren?
Tijdens het creëren van het concept is het realiseren een grote factor geweest, we hebben gekeken naar kunststoffen die niet brand bevorderend zijn, duurzaam zijn en goed te recyclen. We hebben ons gericht op het materiaal PET, een materiaal dat makkelijk verkrijgbaar is, goed te snijden, licht gewicht en flexibel is. Naast de kunststoffen hebben we ook gekeken naar het verbindingssysteem, het plafondsysteem en de lampen. Met al deze producten hebben we gestreefd naar goede verkrijgbaarheid, lage prijzen en goede kwaliteiten.
We hebben ook een prijsopgave gemaakt van alle producten:
Concept
Het doel van Focus Vision is om de ondernemer te helpen de juiste visie te vormen door middel van de focus te leggen op de belang-rijke punten in de Sodafabriek. Veel bezoekers van de Sodafabriek hebben moeite met het waarnemen van het pure karakter van de fa-briek, en dat is niet zo raar, de Sodafabriek heeft veel losse objecten die het beeld verstoren. Het probleem van de verstoring in de focus en visie is veelal de objecten die tijdelijk zijn neergezet en dus wei-nig invloed hebben op het huren, kopen van de ruimte of het interes-seren van potentiele coöperatieve partners. Het is veel werk en niet fijn voor de eigenaar van de Sodafabriek om al deze losse objecten een tijdelijk onderkomen te geven totdat het doel van de Sodafa-briek is behaald (een bruisend hart van activiteiten in Schiedam). In ons concept hebben wij gehoor gegeven aan zowel de eigenaar van de Sodafabriek, de ondernemers en coöperatieve partners, en dat is zoveel mogelijk de ‘achtergrond- items’ uitschakelen en het gebouw op de voorgrond te zetten. Wij geloven dat ondernemers niet op zoek zijn naar de Sodafabriek, maar de Sodafabriek naar de juiste ondernemer. Om ervoor te zorgen dat de Sodafabriek een goede start maakt met het juiste team zijn er dus aanpassingen nodig. Wij gaan d.m.v. semi-transparante stroken de ‘ruis- gebieden’ buiten beeld zetten. Deze stroken worden op een strategische ma-nier opgehangen waardoor de tussenruimtes een route zullen vormen door de gehele verdieping. In deze routing hebben wij onderzoek gedaan naar de werkelijk belangrijke punten in het pand, wat zijn de charmes en belangrijke punten? Na deze punten vast te hebben gelegd hebben we de route gevormd. Bij het zoeken naar het juiste materiaal voor de stroken is veel gelet op de manier waarop het materiaal hangt en wat het met de bezoeker doet. Ons doel was om met het materiaal geen harde onderscheiding te maken tussen rou-te en geen route maar een abstracte lijn die licht aangeeft wat de routing is, door het semi-transparante materiaal word de ruimte niet volledig afgeschermd maar geeft dit silhouetten weg van hetgeen zich afspeelt achter de stroken, we willen de ondernemer namelijk niet in een ‘hokje’ duwen, we willen enkel een tool aanreiken voor het versterken van de visie en focus in de ruimte.
Scenario
1. Men benadert de Sodafabriek
2. De sodafabriek word ervaren op de begane grond
3. De sodafabriek word ervaren in de kelder
4. De sodafabriek word ervaren op de eerste verdieping
5. De sodafabriek word ervaren op de tweede verdieping
6. Men benadert de derde verdieping
7. Desoriëntatie is één van de eerste indrukken, een ruimte die weinig weggeeft bij begin.
8. Men volgt de enige route die vrij is gemaakt tussen de slierten en gestuurd word door licht.
9. Men benadert de eerste ‘stop’, een open deur die inzicht geeft in de omgeving, hoogte en luchtstroom.
10. Als de bezoeker klaar is bij de eerste stop kan de bezoeker het volgende pad kiezen die achter de deur is gevestigd, de bezoeker zal worden gestuurd door licht en een open gang tussen de slierten.
11. De bezoeker ziet het takel gat en kan er enkel omheen lopen op een afstand die de bezoeker richting de zichtlijnen van het takel gat stuurt zodat de bezoeker volledig zicht krijgt op alle verdieping die bloot worden gelegd.
12. Men vervolgt de route naar een volgend ‘stop punt’, dat is een raam waar het uitzicht erg gunstig is, een uitzicht over de straat en een stuk van het water.
13. Bij het vervolgen van de route komt men uit op een kolom, de kolom geeft de constructie van de ruimte weer.
14. Na de kolom volgt de bezoeker een smalle gang naar de hoek van de verdieping, bij de hoek vind men eerst een waterinstallatie die een impressie geeft van de functie die de ruimte ooit heeft gehad 15. Naast de waterinstallatie loopt een smalle gang waarbij de bezoe-ker een blik kan werpen op het soda dat nog aan de muur is ‘geplakt’. 16. Na de smalle gang komt men in een gang langs één van de silo’s waarbij men dichtbij genoeg is om goed de karakteristieke structuur van de silo waar te nemen.
17. Als de bezoeker de silo van dichtbij heeft ervaren is er ook een kleine ruimte vrijgelaten voor de bezoeker om de silo’s op een afstand te bekijken en zo een volledig beeld te krijgen.
18. Na de silo’s is een smalle gang vrijgemaakt die direct naar het raam lijdt dat een goede weergave geeft van de situatie tussen Coerland en Lijfland.
19. Voor de laatste ‘waarneming’ is een pad vrijgelaten met weinig tot geen impressies, op deze manier kan de bezoeker zijn laatste stappen in de ruimte goed alle ‘stoppunten’ opslaan en een juiste visie vormen van de ruimte.
